Часам маладым сем’ям прыходзіцца жыць у кватэры разам з бацькамі. Як захаваць інтымныя адносіны ў такой сітуацыі? Вось парады ад беларускі, якая паспела пажыць і з бацькамі мужа, і са сваімі, піша «Наша Ніва».
Марына (імя зменена) распавядае, што першы год пасля вяселля яны з мужам спрабавалі здымаць кватэру. Калі падлічылі, колькі аддалі «чужой цётцы», стала блага. Жанчына кажа, што рашэнне далося цяжка, але яны з мужам вырашылі пераехаць да яго бацькоў. Спадзяваліся, што так атрымаецца хутчэй назбіраць на ўласную кватэру.
— У свёкра са свякроўю даволі вялікая кватэра, плюс з красавіка па верасень яны амаль усе выходныя праводзяць на лецішчы. То-бок я была ўпэўнена, што асаблівых праблем не будзе.
Спачатку Марына была вельмі задаволена сумесным жыццём з бацькамі мужа. Кажа, што свякроў узяла на сябе усе побытавыя пытанні.
— Я не з тых жанчын, каму прынцыпова самой гатаваць. Прыходжу з працы такая стомленая, што вельмі ўдзячная, калі ёсць што паесці. Прыбіралася свякроў таксама сама. Махала рукамі, калі мы з мужам спрабавалі нешта зрабіць — казала: «Адпачніце лепш, схадзіце куды-небудзь».
Але ў гэтай дапамогі знайшоўся і іншы бок:
— Свякроў лезла наводзіць парадак нават у нашу шафу — не, вядома, цудоўна, калі ўсё акуратна развешана і старанна раскладзена. Але няёмка сябе адчуваеш, калі бачыш, што эратычны касцюм медсястры, які ты надзявала ноччу, з тумбачкі ля ложка перамясціўся на вешалку ў шафу.
Марына спрабавала шчыра пагаварыць з мамай мужа і прасіла пакінуць ёй хоць нейкую асабістую прастору. Тая быццам бы пагаджалася, хаця і казала: «Божачкі, ну мне ж не 15 гадоў, я ўсё разумею. Няма пра што тут размаўляць». Але ўжо на наступным тыдні гісторыя паўтаралася зноў.
— Затое сяброўка мне падказала лайфхак, як хаваць змазкі — я іх акуратна ставіла ў сваю касметыку (а крэмаў розных у мяне шмат). Свякроў касметыкай не цікавілася, таму нават калі б вырашыла там навесці парадак, то наўрад ці стала б чытаць, што напісана на цюбіках.
Жанчына кажа, што больш за ўсё хвалявалася пра тое, што свякроў можа знайсці іх з мужам сэкс-цацкі.
— Аднойчы яна выкінула мой фалаімітатар, бо вельмі пакрыўдзілася за сына. Потым стала хвалявацца і лезці з душэўнымі размовамі і да яго, і да мяне.
У выніку маладыя зноў перабраліся на кватэру. Але паколькі дастаткова грошай назапасіць не паспелі, вырашылі зноў пераехаць да бацькоў — на гэты раз да бацькоў Марыны.
— Там, вядома, умовы былі сціплейшыя — у кватэры ўсяго два пакоі. Але пакуль нас было ўсяго чацвёра, усё было больш-менш нармальна.
Жанчына кажа, што наладзіць інтымнае жыццё ў такіх умовах было не вельмі проста.
— Мае бацькі кладуцца спаць даволі позна. Тэлевізар глядзяць, чытаюць. Тата любіць па пяць разоў бегаць на кухню па гарбату. Я не магла проста расслабіцца, калі чула крокі ў калідоры. Баялася, што раптам ложак пачне рыпець.
У выніку праблему з ложкам вырашылі проста:
— Мы сталі займацца сэксам на падлозе — ад яе ўсё ж падстаў не чакаеш. Дарэчы, лічу гэта годным лайфхакам — даю такую параду ўсім сяброўкам, якія таксама вымушаны часова неяк арганізоўваць інтым у бацькоўскай кватэры.
Але ж цяпер сітуацыя ўскладнілася: у Марыны з мужам ёсць дзіця, таму выкарыстоўваць свой пакой для інтыму яны больш не могуць. Жанчына кажа, што яны спрабавалі дамовіцца з бацькамі, каб дачка спала ў пакоі з бабуляй і дзядулем. Але тыя катэгарычна адмовіліся. Сказалі, не хочуць ператвараць свой пакой у дзіцячы.
— Таму спачатку мы пачалі закрывацца ў ванне. Дарэчы, там вада дапамагае хаваць некаторы шум. А пасля мы вырашылі дапрацаваць кухню — добра, што яе памеры дазваляюць. Мы набылі туды нармальную канапу, а таксама паставілі ў дзверы замок. Але ж, вядома, цяпер прыходзіцца чакаць, калі ўсе ў доме нарэшце заснуць.
Тым, хто хоча захаваць паўнавартаснае інтымнае жыццё побач з бацькамі, Марына раіць не ленавацца.
— Мы з мужам дамовіліся, што выкарыстоўваем любую магчымасць. Нават у тых выпадках, калі мае бацькі з унучкай сышлі ў краму літаральна на 15 хвілін.